ඊයේ (16) දින හාල් මෝල් හිමියන් සහ ජනාධිපතිවරයා අතර සාකච්ඡාවක් පැවැත්විය. වී කිලෝවකට රුපියල් 140ක මිලක් ලැබිය යුතු බව හාල් මෝල් හිමියන් එහිදී පෙන්වා දී ඇත .
ලංකාවේ සහල් පරිභෝජනය දිනකට කිලෝග්‍රෑම් ලක්ෂ 50කි. වසරක සහල් පරිභෝජනය ටොන් ලක්ෂ 18 කි . සහල් කිලෝවක් නිපදවීමට වී කිලෝ 1.6 ක් සාමාන්‍යයෙන් වැය වෙයි. එම සූත්‍රය මත රටේ වී අවශ්‍යතාවය වී ටොන් ලක්ෂ 30 කි. එම ප්‍රමාණය රට තුල නිෂ්පාදනය කරයි ( පොහොර හිගයන් නොමැති නම් )
ලංකාවේ ගොවිතැනින් පමණක් යැපෙන පවුල් සංඛ්‍යාව ලක්ෂ 18 කි. ඔවුන් නිපදවන මුළු වී ප්‍රමාණය ටොන් ලක්ෂ 30 කි, කිලෝවක් රුපියල් 140 බැගින් මිලදීී ගත හොත් ගොවි පවුලකට අවුරුද්දකට ලැබෙන්නේ රු 233,333 කි . එනම් මසකට රු 19444 කි. එයද ඉතා කුඩා මුදලකි.
හාල් මෝල් හිමියන්, ජනපති සමග සාකච්ඡාව නිමාකළ පසු මාධ්‍යට අදහස් දැක්වූහ.
වී කිලෝව 140ක් වූ විට හාල් කිලෝව කොපමන වන්නේදැයි මාධ්‍යවේදීන් එහිදී ප්‍රශ්න කළහ .
එවිට හාල් කිලෝව රු 300කට ආසන්න වනු ඇති බව වී මෝල් හිමියෝ කීහ.
නමුත් අපගේ ගණන් හැදීම අනුව එම තත්වය යටතේ පාරිබෝගිකයන් හාල් කිලෝවක් සඳහා ගෙවන මිල රු 400 කට ආසන්නය.
හාල් කිලෝ එකක් නිෂ්පාදනය සදහා, දළ වශයෙන් වතුර ලීටර් 2500 අවශ්‍ය වෙයි. ගොවියාට ජලය නොමිලේ ලැබුනද, වැව් සහ ඇල මාර්ග නඩත්තු කිරීමට රජය විශාල වියදමක් දරණු ලබයි. මක්නිසාදයත් මහවැලි අධිකාරිය, වාරිමාර්ග දෙපාර්තමේන්තුව,කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුව නඩත්තු වන්නෙ මහජන බදු මුදල් වලිනි.
වතුර ලීටරයකට ශත 20, සහනාධාර වලට රු 5 ක්, කෘෂිකර්ම සේවා සඳහා රු 10 ක්, ගොවි ණය කපා හැරීම ශත 50 ලෙස බර තබා සහල් කිලෝ එකක පිරිවැය යලි ගණනය කළ හොත් එය රු 400 කට වැඩි වනු ඇත .
නමුත් හොඳ හාල් කිලෝ එකක් රු 140කට පිටරටින් ගෙන්විය හැක. විදේශ රටවල හාල් මිල අඩු වීමට ප්‍රධන හේතු 2කි
1. වී වගාව, මහා පරිමාන වීම.
2. පොහොර, කෘෂි රසායන සහ ඉන්ධන, රට තුල නිෂ්පාදනය කිරීම
ලංකාව වී ගොවිතැන, අතින් වියදම් කරගෙන හරක් බලනවා වැනි වැඩකි. සහල් අර්බුධය සංකීර්ණ ගැටළුවකි. පසුගිය වසර 75 පුරා වී ගොවිතැන අයාලේ යැවූ රාජ්‍ය නිළධාරීන් මෙම ව්‍යවසනයට වැඩි මනක් වගකිව යුතුව ඇත
අපේ ශ්‍රමබළකායෙන් 30%ක් එනම් ලක්ෂ 72 ක් වී ගොවිතැනේ නිරතව සිටියි .නමුත් ලංකාවේ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයට (GDP) කෘෂිකර්මය දායක වෙන්නේ 8% පමණි. කරුනු එසේ හෙයින් ලංකාවේ කෘෂිකර්මාන්තය පවතින්නේ අත්තිවාරමේ සිට යලි පිලිසකර කළ යුතු තත්වයකය
